شیوا خسرومهر: با قطره چشم، چشم های جواد و مرضیه را باز نگه می دارند / خوشحالم که با بازی در «بچه مهندس» پدر و مادرم را شاد کردم  

بالاخره فصل چهارم سریال «بچه مهندس» به کارگردانی احمد کاوری و تهیه کنندگی سعید سعدی به عنوان سریال مناسبتی شبکه دو سیما در ماه مبارک رمضان به پخش رسید تا این بار علاوه بر روایت زندگی جواد جوادی و اطرافیانش به برخی از وقایع و مناسبات جامعه امروز هم بپردازد. به همین بهانه با شیوا خسرو مهر بازیگر نقش «زهرا خانم» درباره حضور خود در این نقش و کلیت سریال های تلویزیونی ماه رمضان امسال گفت و گویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید.  
ظاهرا بازی در فصل سوم سریال «بچه مهندس» تجربه خوب و دلچسبی برایتان بوده که بازی در فصل بعدی آن را هم پذیرفتید؟
فارغ از تجربه ای که بازی در فصل سوم این سریال برایم داشت، وقتی سریال ادامه پیدا کرد و متعاقب آن قصه دکتر توفیقی و مرضیه و زهرا خانم هم ادامه یافت، به عنوان بازیگر راکوردی این سریال باید در آن بازی می کردم. از این جهت می گویم باید که از نظر من راکورد نگه داشتن جزو وظایف یک بازیگر حرفه ای است. من هم در همان ابتدا به ساکن که پیشنهاد بازی در این فصل را شنیدم با اینکه هنوز نقش ام را هم نخوانده بودم بازی در آن را پذیرفتم و اتفاقا هر چه جلوتر رفتم شرایط را برای نقش خودم بهتر دیدم. چون نقش من، «زهرا خانم» در این فصل پررنگ تر از فصل سوم است.

از طراحی و چگونگی شخصیت «زهرا خانم» بگویید؟
جواب این سوال به قلم نویسنده برمی گردد. برای شکل گیری این شخصیت، حسن وارسته، نویسنده این سریال قطعا یکسری فاکتورهای اصلی در نظر داشته و حالا اگر به جای من، بازیگر دیگری «زهرا خانوم» را بازی می کرد خروجی دیگری هم پیش روی مخاطب قرار می گرفت. وارسته، با توجه به فصل گذشته این سریال نسبت به من و شیوه بازیگری ام به شناختی رسید و شخصیت «زهرا خانم» را که خودش نوشته و پرورش داده در این فصل پررنگ تر کرد. کاراکتری که در جایگاه یک زن خانه‌دار، مادر و همسر خوبی است و پشت همسر و فرزند خود را خالی نمی‌کند و به همین دلیل است که خانواده موفقی دارد.

 

احمد کاوری از آن دست کارگردانانی است که می گویند بسیار دقیق و ریزبین است و مثلا اجازه بداهه گویی چندانی به بازیگر نمی دهد. این مسئله چقدر در بهبود کیفیت کار موثر است؟
احمد کاوری دوست 20 ساله من است. سالها پیش ایشان مسوول انتخاب بازیگر سریالی بودند و من را برای بازی در نقشی از آن سریال انتخاب کردند. من بی هیچ اغراقی حضورم را در این حرفه مدیون ایشان هستم. چون شاید اگر آنزمان توسط ایشان برای بازی در آن پروژه انتخاب نمی شدم به سمت و سوی دیگری می رفتم و دیگر بازیگر نمی شدم. در این سالها دورا دور نظاره گر کارهایشان بودم تا اینکه بالاخره در «بچه مهندس4» جلوی دوربین شان رفتم. وسواس و دقت نظری که ایشان در جای جای کار دارد در جهت بهتر شدن پروژه است. از سوی دیگر حسن وارسته هم همیشه سر صحنه حاضر هست و حتی اگر دیالوگی قرار است تغییر کند با مشورت با ایشان این اتفاق می افتد. اگر هم بازیگری می خواهد بداهه بگوید در وهله اول نباید اضافه گویی باشد و در وهله بعدی می بایست زندگی در آن مشهود باشد. بنابراین احمد کاوری مثلا با بداهه ای که سرجایش باشد مشکلی ندارد.

پس دست تان را باز می گذارد که شخصیت «زهرا خانم» را بهتر از چیزی که هست نشان دهید؟
صد در صد. حتی خیلی جاها به لحن من در زمان بازی هم معترض می شود که مثلا زهرا خانم اینطوری صحبت نمی کند. در حقیقت نسبت به تک تک کاراکترها شناخت کافی دارد و این مسئله در کار ما خیلی مهم است.

ترکیب خوب بازیگران این پروژه را چقدر در موفقیت آن دخیل می دانید؟
من از خوش شانس ترین های این سریال هستم. چرا که پیش از این با فرهاد قائمیان که نقش همسرم، دکتر توفیقی را بازی می کند 4 بار و با مهشید جوادی که نقش دخترم، مرضیه را بازی می کند 2 بار بازی داشتم و جالب است که خیلی ها فکر می کنند مهشید جوادی دختر واقعی خودم است! ما 3 نفر ارتباط قبلی با هم داشتیم و به همین خاطر بده و بستان های بین مان در این سریال، باورپذیر درآمده.

آیا همانطور که خیلی ها می گویند ساختن یا کار کردن در سریال های مناسبتی بسیار سخت و حساس است؟
سالها پیش به گوشم رسیده بود که سریال های نوروز و سریال های ماه رمضان خیلی پر بیننده هستند و شاید برایتان جالب باشد که بگویم به بازیگرانی که در سریال های ماه رمضان بازی می کردند، حسودی می کردم. گریه می کردم که چرا من در این سریال ها نیستم. چرا پدر و مادر من نمی توانند بعد از افطار من را در تلویزیون ببینند! این گله ای بود که همیشه مادرم از من داشت که چرا تو در سریال های ماه رمضان نیستی. خدا را شاکرم که بالاخره با «بچه مهندس» این طلسم شکسته شد و در وهله اولم خوشحالم از اینکه توانستم پدر و مادرم را شاد کنم، اما سختی و فشاری که در سریال های مناسبتی به عوامل یک پروژه وارد می شود قابل وصف نیست. در جریان هستم که مهشید جوادی (در نقش مرضیه) بارها 40 ساعت پیاپی کار کرده، همینطور فرهاد قائمیان، ما را از خواب بیدار می کردند و روتوش می کردند و جلوی دوربین می فرستادند، از همه بدتر محمدرضا رهبری (در نقش جواد جوادی)! به قدری محمدرضا رهبری و مهشید جوادی کمبود خواب دارند که با قطره چشمان شان را باز نگه می دارند که بتوانند بازی کنند، خود احمد کاوری که دیگر هیچ، نیم ساعت به نیم ساعت می خوابد که به قول معروف هم خوابیده باشد و هم از کار عقب نیفتد.

چرا فیلمبرداری سریال را زودتر شروع نکردند که اینهمه شتاب و عجله روی کار تاثیر نگذارد؟
همه چیز یکدفعه پیش آمد. سازمان یکدفعه از سعید سعدی (تهیه کننده) و حسن وارسته خواست که عوامل جمع بشوند و پیش تولید را شروع کنند. امیدوارم اگر فصل پنجمی هم برای این سریال در نظر دارند خیلی زودتر آن را اعلام کنند که اینهمه فشار به سازندگان و عوامل سریال وارد نشود.

در ادامه این سریال، آیا مخاطب با قصه ای پرهیجان و ملتهب مواجه می شود یا اینکه آرام جلو می رود؟
ببینید، فیلمنامه ای که من به عنوان بازیگر می خوانم با چیزی که جلوی دوربین می روم یا چیزی که از تلویزیون می بینم خیلی متفاوت است. یعنی تدوین به شدت کار را تغییر می دهد. امیدوارم ریتم سریال به قدری خوب باشد که مخاطب را راضی نگه دارد.  

با وجود خستگی و فشار کاری که گفتید؛ فرصت می کنید که باقی سریال های ماه رمضانی را هم ببینید؟
بله، وقتی به خانه می رسم سریال «یاور» و پس از آن «بچه مهندس» و بعد «احضار» را که یکی از دوستانم در آن بازی کرده، نگاه می کنم و بعد بیهوش می شوم. برای اینکه صبح هم بتوانم از خواب بیدار شوم چند ساعت کوک می کنم. با تمام این حرف ها همانطور که گفتم سریال های ماه رمضان امسال را نگاه می کنم و به نظرم همگی زحمتی که باید را کشیده اند.

 

به نظر شما مردم در نهایت ما بین سریال های رمضانی کدامیک را بیشتر از بقیه می پسندند؟
نمی توانم پیش بینی ای داشته باشم. اساسا «بچه مهندس» را نمی شود با دیگر سریال ها مقایسه کرد. چون تماشاگر «بچه مهندس» از سالهای پیش با آن همراه بوده و ذهنیتی از قبل دارد. در حالیکه تماشاگر «یاور» یا «احضار» جدید است. بنابراین شاید از این جهت «یاور» و «احضار» را بتوان با هم قیاس کرد ولی با «بچه مهندس4» نه، اما آرزو می کنم مردم سریال ما را دوست داشته باشند. کمااینکه کامنت های مردم اکثرا بسیار خوب است و نشان از توجه شان به این سریال دارد. امیدوارم مردم تمام نظراتشان را چه مثبت چه منفی به ما و سازندگان این مجموعه انتقال دهند تا اگر فصل دیگری در کار بود با بهره گیری از همین نظرات به شکل بهتر و کاملتری ساخته شود.
 
منبع: ساناز قنبری – روزنامه نگار / جام جم آنلاین